Chapter:
00
01
02
03
04
05
06
07
08
09
10

นิทานตัวอย่างการใช้วิธีการออกแบบการบริการ
ตอนที่ 4: เราจะทำอะไรกันดี (2)

ด้วยความที่เกรงว่าที่ประชุมจะใช้เวลากับการลงรายละเอียดเรื่องการปลูกต้นมะหวดมากเกินไป ลุงยิ้มเลยเสนอว่า แกเห็นด้วยกับการหาอัตลักษณ์ของชุมชนเพื่อสนับสนุนการท่องเที่ยว แต่คิดว่ายังพอมีเวลาที่ทางคนในชุมชนจะช่วยกันลองหาความเป็นไปได้หลายๆอย่างไปด้วยเช่นกัน

“ข้าเห็นด้วยกับการหาอัตลักษณ์และความน่าสนใจของหมู่บ้านเรานะ แต่ก่อนที่จะมาประชุมกันเรื่องว่าจะปลูกมะหวดอย่างไรดี พวกเรายังพอมีเวลาที่จะมาช่วยกันคิดว่า ยังมีอะไรอย่างอื่นที่น่าสนใจอีกบ้างที่จะช่วยให้ชุมชนเราจะมีเศรษฐกิจที่ดีขึ้นได้อีกนะ” ลุงยิ้มเสนอ

“เห็นด้วย” “เห็นด้วย” “เห็นด้วย” ชาวบ้านต่างเห็นด้วย แม้แต่ลุงแหวนผู้เสนอแนวคิดเรื่องการปลูกต้นมะหวดก็เห็นด้วย

“ก่อนจะดูว่าเราจะทำอะไรเพิ่ม เรามาลองเริ่มจากทบทวนว่าเรามีอะไรอยู่แล้วบ้างดีไหม” ลุงประกอบเสนอ

“เห็นด้วย” “เห็นด้วย” “เห็นด้วย” ชาวบ้านต่างเห็นด้วย

จากนั้นลุงชัต เจ้าของร้านล้างฟิมล์อัดภาพประจำหมู่บ้าน ซึ่งมีงานอดิเรกในการสะสมภาพถ่ายและบันทึกชีวิตความเป็นอยู่ของชุมชนทั้งในอดีตและปัจจุบันไว้บ้าง จึงวิ่งกลับบ้านเพื่อไปหยิบภาพถ่ายมาให้ที่ประชุมได้ดูกัน แล้วเสนอว่า

“ฉันว่าเรามาช่วยกันดูจากภาพถ่ายพวกนี้ด้วยกันก่อนดีไหม จะได้คุยกันง่ายขึ้นว่าบ้านเราเคยมีหรือยังมีอะไรที่น่าสนใจบ้าง อาจจะจัดกลุ่มภาพที่มีเรื่องน่าสนใจใกล้เคียงกันไว้ใกล้ๆกันก็ได้ จะได้เห็นหลายๆความเป็นไปได้ไปพร้อมๆกัน”

ชาวบ้านในชุมชนจึงเริ่มช่วยกันจัดกลุ่มความน่าสนใจของหมู่บ้านตน จากภาพทั้งในอดีต ปัจจุบัน จากโทรศัพท์มือถือ เพื่อรวบรวมหาความเป็นไปได้ในการพัฒนาบ้านดงมะหวดให้มีอัตลักษณ์ที่น่าสนใจมากขึ้นจากมุมมองต่างๆได้อย่างไรบ้าง (Image Sorting)

“ฉันว่าเรามาช่วยกันดูจากภาพถ่ายพวกนี้ด้วยกันก่อนดีไหม จะได้คุยกันง่ายขึ้นว่าบ้านเราเคยมีหรือยังมีอะไรที่น่าสนใจบ้าง อาจจะจัดกลุ่มภาพที่มีเรื่องน่าสนใจใกล้เคียงกันไว้ใกล้ๆกันก็ได้ จะได้เห็นหลายๆความเป็นไปได้ไปพร้อมๆกัน” — ลุงชัต เจ้าของร้านถ่ายภาพประจำหมู่บ้าน

การประชุมวันนี้ได้ข้อสรุปว่า แต่ละบ้านลองกลับไปค้นคว้าเพิ่มเติม ว่าที่บ้านของตนมีเรื่องราว ไม่ว่าจะเกี่ยวกับ ผู้คน วัตถุ สถานที่ เรื่องราว อะไรที่น่าสนใจเกี่ยวกับชุมชนบ้าง (POEMS Framework) เพื่อจะมาประกอบกับข้อมูลภาพถ่ายของลุงชัต ว่าตกลงหมู่บ้านเราพอมีอะไรที่น่าสนใจหรือพอจะพัฒนาให้น่าสนใจขึ้นได้บ้าง

ป้าทับทิม เจ้าของร้านน้ำแข็งใส บอกว่า “บ้านฉันมีสมุดจดสูตรขนมหวานมาตั้งแต่รุ่นยาย ที่ไม่ได้ทำมานานแล้ว เดี๋ยวจะลองไปทำมาให้ชิม เผื่อจะมีอะไรอร่อยพอบ้าง”

เฮียหวัง คนขายล๊อตเตอรี่ ผู้ที่มักจะปั่นจักรยานออกไปตามซอกซอยต่างๆทั่วจังหวัดเพื่อขายล๊อตเตอรี่ บอกว่า “พื้นที่ละแวกนี้ หมู่บ้านอื่นเขาทำเกษตรกันทั้งนั้น มีหมู่บ้านเรานี่แหล่ะที่มีห้องแถวเก่าๆที่ไม่มีคนใช้งานเยอะไปหมด พรุ่งนี้ฉันจะลองปั่นจักรยานไปสำรวจเส้นทางใหม่ๆให้ด้วยนะ ว่าอาจมีอะไรที่น่าสนใจเพิ่มขึ้นบ้าง”

ลุงแหวน ผู้ที่เสนอไอเดียเรื่องปลูกต้นมะหวดไปตอนต้น บอกว่า “ข้าจะไปถามหลวงพ่อที่วัดดูนะ ว่ามีรวบรวมตำราสมุนไพรโบราณเกี่ยวกับมะหวดเก็บไว้บ้างไหม”

หลังจากเริ่มค้นหาความน่าสนใจจากเรื่องใกล้ตัวของคนในชุมชน บ้านดงมะหวดจึงได้เริ่มร่างโครงการของตน (Intent Statement) ได้ความว่า อยากให้ชุมชนบ้านดงมะหวดเป็นสถานที่ท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์ท้องถิ่นของชุมชนในพื้นที่ โดยทรัพยากรเบื้องต้นที่เป็นจุดแข็งอยู่แล้วคือ มีอาคาร ห้องแถวเก่าแก่ที่น่าสนใจที่ควรอนุรักษ์ไว้ มีธรรมชาติที่เงียบสงบ อาจเหมาะกับการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์แบบเรียบง่ายมากกว่าการท่องเที่ยวแบบสังสรรค์รื่นเริง ในขณะที่อุปสรรคของการพัฒนาชุมชนให้เป็นไปตามความต้องการได้ คงเป็นเรื่องบุคลากรในชุมชนที่ส่วนมากเป็นผู้สูงอายุ งบประมาณสำหรับการปรับปรุงอนุรักษ์อาคาร ซ่อมถนนเชื่อมโยงกับชุมชนอื่นเพื่อให้นักท่องเที่ยวเดินทางสะดวกขึ้น

หลังจากเริ่มตั้งหลักได้ว่าพวกตนอยากลองทำอะไร ทางหมู่บ้านจึงเริ่มออกไปพูดคุยขอคำปรึกษากับภาคส่วนต่างๆที่พอรู้จักกัน ว่าจะมีความเป็นไปได้มากน้อยแค่ไหน จะเริ่มหาแหล่งเงินทุนมาบูรณะอาคารเก่าแก่ในชุมชนได้อย่างไร จนได้มาเจออาจารย์แม็ก แห่งมหาวิทยาลัยประจำจังหวัด ผู้มีความสนใจเรื่องการฟื้นฟูย่านชุมชนเก่า

*ตัวอย่างการใช้งาน ตารางการเขียนเป้าหมายโครงการ (Intent Statement) บ้านดงมะหวด

**ตัวอย่างการใช้งาน ตารางการสังเกตการณ์โดยใช้เครื่องมือ POEMS (POEMS Framework)

นิทานตัวอย่างการใช้วิธีการออกแบบการบริการ
ตอนที่ 4: เราจะทำอะไรกันดี (2)

“ก่อนจะดูว่าเราจะทำอะไรเพิ่ม เรามาลองเริ่มจากทบทวนว่าเรามีอะไรอยู่แล้วบ้างดีไหม” ลุงประกอบเสนอ

“เห็นด้วย” “เห็นด้วย” “เห็นด้วย” ชาวบ้านต่างเห็นด้วย

< ตอนก่อนหน้า

ตอนต่อไป >

นิทานตัวอย่างการใช้วิธีการออกแบบการบริการ ตอนที่ 4: เราจะทำอะไรกันดี (2)

“ก่อนจะดูว่าเราจะทำอะไรเพิ่ม เรามาลองเริ่มจากทบทวนว่าเรามีอะไรอยู่แล้วบ้างดีไหม” ลุงประกอบเสนอ

“เห็นด้วย” “เห็นด้วย” “เห็นด้วย” ชาวบ้านต่างเห็นด้วย

< ตอนก่อนหน้า

ตอนต่อไป >

นิทานตัวอย่างการใช้วิธีการออกแบบการบริการ
ตอนที่ 4: เราจะทำอะไรกันดี (2)